خلقت و شناخت انسان

خواست خداوند بر این بود که روی زمین خلیفه و جانشین (قائم مقام) قرار دهد (بقره، 30: إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً) و خداوند موجودی به نام انسان را به وجود آورد و از روح خود در او دمید (حجر، 29: و نَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي). خداوند پس از خلق شاهکار خود بر خود آفرین گفت (مومنون، 14: فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ). بلافاصله به تمام فرشتگان درگاه­اش فرمود که بر شاهکار من سجده و تعظیم کنید و سپس خداوند مخلوق خود را در آغوش گرفت، بوسید و در گوشش نجوا کرد که از رگ گردن به تو نزدیکتر هستم (نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ)، مبادا در روی زمین افسرده، فقیر و تنگدست باشی و تو آیینه من هستی و باید نشانی از جلوه من باشید[1]. خداوند به مخلوق خود گفت که هر آنچه که می­خواهی از من بطلب (غافر، 60: ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ) و هر آنچه در آسمان­ها و زمین است در اختیار تو است (جاثیه، 13: وَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً مِنْهُ إِنَّ في‏ ذلِکَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَکَّرُونَ). اما یک شرط دارد و آن این است که شکرگذار و سپاس­گذار[2] من باشید تا تو را مثل خودم درآورم چون من هر آنچه را که بخواهم خلق می­کنم و تو نیز هر آنچه را که بخواهی به قدرت خداوند خلق خواهد شد (حدیث نقل شده از امام علی (ع): عبدی أطعنی حتی
أجعلک مثلی أنا أقول لشي ٍکُن فی فأنت تقول لشي کن فی). همچنین خداوند می فرمایید: اگر از من غافل شدی و در جهالت و غفلت زندگی کردی هر لحظه که برگردی من توبه تو را قبول خواهم کرد و به پیامبرش محمد مصطفی (ص) می فرمایید که به شاهکارهای خلقتم بگو که اگر بر خود ستم روا داشتید از رحمت الهی نومید نباشید؛ چرا که من همه گناهان شما را می­بخشم (امر، 53: قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیم). بعد از خلق انسان خداوند به مخلوق و شاهکار خلقت خود فرمود که تو میکل آنژ شاهکار زندگی خود هستی و تو با تدبیر سرنوشت خود را خواهی ساخت (العَبدُ يُدبّر و اللهُ يُقدّر) و سرنوشت تو در دست خود تو قرار دارد (رعد، 11: إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّى يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم) و اگر زندگی بر وفق مراد نیست مقصر خود تو هستید[3] (آزمندیان، 1393).

بنابراین، می­توان گفت که خالق سرنوشت انسان، خود انسان است و انسان از طرف خالق خود این مجوز را دارد که آیینه صفات و قدرت خداوند روی زمین باشد و صفات خداوندی به خود بگیرد و دستاوردهای زیبایی در زندگی خلق کند. صفت خلاقیت و خلق کردن از مهم­ترین ویژگی­های ارزش­آفرینان است و این صفت خلاقیت منجر به ایده و ایده­سازی شده و در پایان کسب و کار جدید ایجاد و خلق می­شود؛ به شرطی که انسان نه سست و نه غمگین شود (آل عمران، 139: وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ) و ایمان داشته باشد که اگر دیگران می­توانند ما هم می­توانیم.

بهترین کتاب حوزه کسب و کار و کارآفرینی

بیشتر از مدرسه و دانشگاه

معرفی وبسایت مشاوره اقتصادی www.moshavereeghtesadi.ir-دکتر حسن عبدی